gözle görülür,

gözümden okunur oldu aşkım...

öldü askerlerim,

açıldı kapılarım;

yok artık, istesem de kaçışım...

Bir dosya arıyordum belgelerimin arasında, ne zaman yaptığımı pek hatırlamadığım bir kişilik testinin sonuçlarına rastladım. Okudum, doğru buldum, paylaşim dedim:)

Çevrenizde olup bitenlerle çok ilgilisiniz. İnsanlarla hangi konuda olursa olsun konuşmayı çok seviyorsunuz. Ve hareket nerede ise orada olmak istiyorsunuz. Hayatınızın düzen ve nizam içinde olmasını istiyorsunuz. Muhtemelen yapacaklarınızı hatırlamak için ajandanızı kullanıyorsunuz. Kararlarınızı çabuk veriyorsunuz. Diğer insanlarla ilgili de çabuk karar veriyorsunuz. Çevrenizdekiler tarafından kimi zaman dominant olarak nitelendiriliyorsunuz. Daha çok "büyük resim"e odaklanıp işlerin bu şekilde olmasının nedenlerini bulmayı seviyorsunuz. Detaylarla pek ilgilenmiyorsunuz. Denemekten kaçınmayan, işlerin farklı şekillerde nasıl olacağını hayal eden yaratıcı bir kişisiniz. Mantıklı düşünen ve problemleri çözmeyi seven birisiniz. Çevrenizdekileri ve olayları objektif kriterlere göre değerlendiren adil bir kişisiniz.

bir telefonu olsun, asık suratla kapatmayı,

bir gece olsun, aran bozuk yatmayı,

bir an olsun, hayallerini unutmayı,

hiç mi hiç istemezsin...

Kelimeler var birikmiş,
Kelimeler; teker teker seçilmiş,
Farklı renklerde,
Tane tane kelimeler...
Cümle olmayı başaramayan,
Çoğu aklımda, azı kağıtta kelimeler...

akan zamanla beraber, insanlar da akar ömründen;

her fotoğrafında, yanındakiler farklı olur birbirinden...

dedemin öldüğü bilgisini, ölümünün 15 gün ardından bir kandil günü kavramak ve en çok bugün ağlamak... güzel dileklerini, minik hediyelerini, ince esprilerini, matematik zekasını, tecrübe dolu sözlerini, bulmaca çözmesini, rakı sofrasındaki muhabbetini özlemek... onu bir daha göremeyeceğini yeni yeni fark etmek, kabul etmekte zorlanmak...

ölüm önce komik, sonra acı...

yine, yeniden, kimbilir belki de son kez aşk...

Ne çok yorulduğunu yüreğimin, yeni yeni fark ediyorum... Benim ki kadar büyük bir kalp bulduğumda, çabama karşılık çaba gördüğümde ancak. Çok yorulmuşsan oturduğunda hissedersin yorgunluğunu hani, benim kalbimin acısı da ancak çıkıyor sanki...

öldü... dedem.

bir çocuk 50 yaşında da olsa, kuzusudur annesinin ve bir baba gelse de 90'nına, kahramanıdır kızının hala. dedem hasta... annem ağlıyor... ve bir evin annesi ağladı mı gerisi ayakta duramıyor...