Çok işim var ya, çalışmam gereken çok ders, öğrenmem gereken çok şey; bir de hangi mutfağı yaptırayım, hangi evyeyi taktırayım diye vermem gereken çok karar, yapmam gereken çok hesap. İşte tam da böyle zamanlarda masamdaki başını alıp giden dağınıklığa bir son veresim gelir benim. Dürter beni bu his, oturtmaz yerli yerimde. "Topla beni topla" diye tozlu monitorume not duser. Hala direniyorum bakalım 1 haftayı çıkarabilecek miyim? Yoksa saatlerce tek tek düzenleyecek ya da bu işe vakit harcamamak için topluca yere mi sereceğim?