Cumartesi, Ekim 08, 2011

O yokken, kendimi sadece tahterevalli olan bir çocuk parkında, tek başıma hissediyorum.
Buna sevinmeli mi üzülmeli mi bilemiyorum...

2 yorum:

Gonca dedi ki...

Bu gönderini daha önce okumuş ve beğenmiştim. şimdi tekrar okuduğumda edebi benzetmeler konusunda ne kadar başarılı olduğunu düşünmeye başladım. allah vergisi kabiliyetinin birgün daha geniş kitlelere ulaşabilmesi dileğiyle...

s dedi ki...

teşekkürler efendim, o sizin gözlerinizin güzelliği :)