Son 5 ayda, 3 bomba patladı Ankara'da. İlki miting sırasında garın önünde gerçekleşti, onlar pkk'yı destekliyordu deyip ölenlere sevinenler oldu, ben ağladım. İkincisinde askeri servisi hedef almıştı deyip üzülmeyenler oldu, ben ağladım. Üçüncüsü Atatürk Bulvarı'nda hiçbir şekilde etiketlenemeyen otobüs bekleyen her yaştan insanı hedef aldı, sonunda etkilenenler oldu, ben yine ağladım. Korku hissi her yanımızı sardı, her taraf polis kaynıyor, devamlı aramalar yapılıyor, herkes sabah çıktığı evine sağlam dönemeyebileceği ile ilgili kaygı yaşıyor. Bahar geldi ama sokaklar bomboş...
Nasıl bir kötülüktür aklım almıyor. Lanet cennet vaadleri insanları, intihar bombacısı yapıyor. Fantastik bir filmden kareler gibi, din adı altında bir büyü yapılmış insanlığa, bu fısıltıyı alt edip etkisinden kurtulanlar dünyayı görüp barış içinde mutlu mutlu yaşamak istiyor, büyülenmiş olanlar ise cani birer askere dönüşüyor. Ve hiç bitmeyen bir savaş başlıyor. Sanırım tarihin bir noktasında şimdiki zamanlar da karanlık çağ diye yorumlanacaktır.
