Pazartesi, Mart 05, 2007


yapmak ne zor, yikmaksa bir o kadar kolay. kolay sert konusmak, tatli dille anlatmak, ikna etmek zor. Kaba olmak, göz korkutmak... öldürmek kolay, diriltmek zor. kirmak kolay, yapistirmak zor. 10'larca iyiligin hatirlanmaz, yaptigin tek hataysa silinmez bi turlu akillardan. Dogasi bu insanin, yapacak bir sey yok…Beraber gecen guzel saatler silinebilir bir anda, uzerine gelen bir kavgayla. Deger verdigini gosteren hersey ucup gidebilir, bir satir lafla. Nese dolu yuregin, kirmizi kalbin solabilir, sen ne oldugunu anlayamadan daha. Kumdan kaleler gibi aslinda, saatlerini harcarsin gunes altinda, yanar omuzların, dizlerin acır, susarsin, ama birakip kalkamazsin, sonra bir dalga gelir denizden, kalmaz kale male ortada. Eger kaybetmediysen tüm umudunu, neseni, tekrar baslarsin. Sabrın tükenene kadar yıkılan kaleni onarmaya calisirsin. ama en fazla güneş batımına kadar orada kalirsin. daha fazla degil…

Hiç yorum yok: