Meryem'ken oda arkadaşım, geceleri acıktım mı çekmecesini karıştırır, kendime bir şeyler bulurdum. Bak o geldi şimdi aklıma. Üstelik hayatımda yer alan çok az insanın çekmecesini açmış ve daha da azınınkinin içinden bir şey almışımdır. Bunun için o kişinin samimiyetine inanmış olmam gerekir, demek ki Meryem'ciğim benim için o noktaya gelmişmiş. Ha bir de şu an, kara kuru üzümlerden yemekteyim ve kendisini hiç mi hiç sevmezdim. Buna da çok faydalı, ye biraz ye, az daha ye, aman kan yapıyor, aman her derde deva oluyor falan diye durmadan bana üzüm yediren Meryem'in sayesinde alışmış bulunmaktayım :)