bi adamla tanistim, 40'li yaslardaydi. ufak bir toplanti icin bir araya gelmistik, ondan bilgi almaliydim. aslen resmi bir iliskimiz olmaliydi ama o, o kadar samimiydi ki sakalasmadan duramadim. hepsi komikti zaten sozlerinin, once guldum, sonra cevap verdim soylediklerine, o da guldu benimkilere... hop diye geciverdi vakit, kendimden cok sey bulmustum onda, yabanci bir ulkede yurttasini bulmus, yolunu kaybettiginde Turkce konusanlara rastlamis, kimseyi tanimadigin bir ortamda sinif arkadasini gormus gibi sevinmistim onu tanidigima, insanlarin neden kavga ettigini, mutlu olamadiklarini anlayamadigim su dunyada, bizim gezegenden gelen birilerinin sadece varligini bilmek bile muhtesemdi. vaktin nasil gectigini anlamiyordum. akilliydi, neseliydi, baska turlu bakiyordu hayata, tam da benim baktigim gibi... hic kompleksi yok gibi geldi bana, kendine "ulan saksi herif" diyebilen biriydi, yaptiginin hodukluk oldugunu da. ki ne saksiydi ne hoduk. caliskan, akilli ve yardimsever olmasinin sonucu, kendi tabiriyle boyundan buyuk islere bulasmisti. ama farkinda olmasa da onun boyundan buyuk degil o isler, isler buyuk ama onun boyu o kadar buyuk ki, islerin hepsi kucuk kalir yaninda... bir seyler sordum, anlatmak icin kagit kalemi aldi eline, -adamim- dedim icimden, ben en guzel boyle anlarim. yazdi, cizdi, bense ellerini izledim, parmaklarini, ellerinin ustunden gorunen yesil damarlari, kirisikliklari, tirnaklarini inceledim, kıllara baktım, ellerine yakisan o acik renk, kisa kıllara. odtu'lu yuzugu vardi parmaginda, yakismisti da. cok guzeldi elleri... bu esnada bitti sozleri, gozlerine kaldirdim gozlerimi, ne kadar ictendi. yuzunden, gozunden belli oluyordu iyiligi... anlattiklarina dair bir kac soru sordum, begendi sordugum sorulari, o da benim akilli oldugumu dusunmus olmali... su gibi gecmisti ama dolmustu bi saat, ayrilacaktik, sahlepleri o ismarlamisti, tesekkur ettim. vakit ayirdigi, o bilgileri benle paylastigi icin ayrica tesekkur ettim. dondum arkami, arabama bindim. tum kalbimle butun iyi seylerin onun basina gelmesini diledim, dileklerinin gercek olmasini... guzel insanlar var bu dunyada, iyi insanlar, iste bu yuzden dunya herseye ragmen yasanilasi bi yer, her "gun" umutla, neseyle baslanilmasi gereken bi gun... bi yerlerde bu insanlardan var ve bi gun sizin de karsiniza cikarlar... kim bilir belki de yani basinizda duruyorlar:)