ya bir gün huzur, kara bir bulut gibi üzerime çöker; durgunluk iki eliyle yakama yapışırsa. ya katı kurallar listesi boğazımı sıkar; tam kaçacakken, aşkım ayaklarıma dolanırsa. yeni evim, kafese; sevdiğim, polise dönüşürse. anne olmak için çocuksam daha, oyuncaklardan sıkıldığım gibi sıkılırsam ondan da. bir başkasının yarısı olacak kadar, tam değilsem henüz. "katlanmak" fiili arada kapımı zorluyor ve ben onu almamak için hayatıma zorlanıyorsam. düzen değiştirmeyi hiç sevmiyor, bozuldukça düzenim, iyi ya da kötü olduğunu umursamadan, uykusundan uyandırılmış gibi huysuzlanıyorsam. ya ben bu işi beceremeyeceğimden korkuyorsam...