Kalbimde bir sızı,

Bende, bir şey yokmuş gibi,

Devam etme çabası...

Birini olduğu gibi kabul edemedikten sonra, sevmenin ne anlamı var ki? Gıdıklamıyor da batıyorsa uçları, aşkın ne geçerliği? Halbuki onun "huysuzluklarıyla baş etmek oyun, isteklerini yerine getirmek zevk, bir araya gelmek için çaba göstermek mutluluk kaynağı olmalıdır..."* değil mi?

*http://kendicapimda.blogspot.com/2007/06/szler-kaybeder-deerini-hep-tekrar-gibi.html

Dikiş dikmeyi öğrenmek istiyorum. Kendime ve sevdiklerime bir sürü şey dikmek, ıvır zıvır yapmak için. Mesela ayakkabı torbası... Ayakkabıları poşetlerde taşımaya son vermek için... Bak burada da yöntemi var: http://blog.betzwhite.com/2009/02/shoe-bag-tutorial.html

Henüz 30'una varmadan "yaşlanmak" sözcüğü komik duruyor aslında insanın ağzında, ama şimdi söyleyeceğim olsa olsa yaşlanmaktan oluyor gibi geliyor bana. Yaşlandıkça müsamaham azalıyor sanki, huysuz arkadaşlara, mızmızlıklara, saçmalamalara katlanamaz oluyorum. Etrafımda neşeli, uyumlu, enerjik, mantıklı, keyifli insanlar istiyorum... Gün gelir yaslar başımızı omza ağlarız o ayrı, ama gün gözyaşını getirdiğinde, sıkılır bunalırız gün onu gerektirdiğinde. Ama durduk yerde hayatın güzelliğini görmemek niye?

Eşimin kuzeni bizde Pazar'dan beri, ama ben TİK raporundan misafircilik oynayamadım bir türlü, yüzümü gören cennetlik modundayım. İşin kötüsü verimli çalıştığım da söylenemez. Eziyetim kendime...

Gözetmenlik oldukça sıkıcı, hani sonunda para aldığın açık öğretim gözetmenliği bir nebze... (ki Cumartesi sabah bir tane var gideceğim) Üniversitede, final haftalarındakiler insanı çıldırtır... Bugün başladılar sağ olsun, 2 hafta kıçımız yer görmez artık.

Ne derin yaraymış,

3 yıldır istisnasız her dokunuşta

kalkıveriyor kabuğu yerinden

ve kanamaya başlıyor...

Foto: http://weheartit.com/entry/1635797

1) Turgay'ı,

2) Mukaddes Hoca'yı,

3) Bir de sek rus votkasını shot yapmayı çok seviyorum.

Gonca ve Meryem'in şerefine...

Dım dım dım... Kaderim kaderim kaderim bu mu Allah'ım?...

Evet sayın okuyucular tam bir önceki yazıda belirttiğim üzere 14 Haziran'da olacağı söylenen TİK'im 31 Mayıs'a alındı bugün. Ama ben bunu bir önceki sefer de yaşamıştım. Bakınız http://kendicapimda.blogspot.com/2009/11/tez-onerisi-vermem-lazm-ancak-teslim.html

Bir nefeslik zamanım yok sanki... Ah şu tez uygulaması beni mahvetti. Son 2 gündür de konferansta görevliyim; bilgisayarını görebilene, bırak masasına oturmayı, bölümüne gidebilene aşk olsun. Yarın da sunumum var konferansta, kimseler duymasın, gece 12 olmuş hala sunumla uğraşıyorum. Sonracığma spordan sorumlu devlet bakanıyım ya fakültede, onun ödül töreni var merkez kampüste akşam üstü, sonra bir de konferansın yemeği var akşama katılmam gereken. Hazırlamam gereken final sorularını, değelendirmem, puan vermem gereken öğrencileri saymıyorum. Haa bu arada 14 Haziran'da da jüriye çıkacağım, son 6 aydır naptın kızım diye sorgulayacaklar, bu da cabası...

"Don't talk while he drives"

http://adsoftheworld.com/ diye bir site var. Dünyadaki bir çok çeşit reklamı barındırıyor, ben özellikle basılı olanları ve dış mekan reklamlarını inceliyorum. Hani bundan sonra grafik okuyacağım ya, oradan da reklamcılığa geçiş yapmak istiyorum, sonra da onu okurum. Nasıl bir yaratıcılıktır, nasıl bir akıldır...

Koptum :D

Fark edeceğiniz üzere blogumun şablonunu değiştirdim, her zamanki gibi Turgay sağ olsun. O kendininkine süper bir tane seçmiş, tabii hemen bana gösterdi, ben de kıskançlığımdan çatlamayayım diye benim seçtiğim bir taneyi de benim bloguma uyguladı. Üstüne de bir dünya ayarlama yaptık kodlarında. Şablon seçiminde epeyce zorlandım, aslına bakarsanız çok da içime sinmiş değil. 600 tane şablonu gözden geçirdim, finale kalanlar aşağıda.

1. http://btemplates.com/2010/blogger-template-other-world/demo/
2. http://btemplates.com/2010/blogger-template-florance/demo/
3. http://btemplates.com/2010/blogger-template-desktop-chaos/demo/
4. http://btemplates.com/2010/blogger-template-notepad-chaos-v2/demo/
5. http://btemplates.com/2010/blogger-template-cute-bubbles/demo/
6. http://btemplates.com/2010/blogger-template-on-downtown/demo/

Şu an sürümde olana da 0 numara diyelim. İsteyenler oylarını kullansın :)

Artık uyandığımda odanın içi güneşle dolmuş oluyor. Genelde mutlu uyanırım, pek huysuzluğum yoktur, ama güneşi gördüm mü, şeker gibi oluyorum. Ve neden güneşi tanrı kabul ettikleri daha iyi anlıyorum :)

Arada aklıma geliyor, blogumun ziyaretlerine, ziyaretçilerine bakıyorum ve çoğunlukla hayretler içinde kalıyorum. Son 3 aya göz attım 25 ülkeden ziyaretçi gelmiş. Tabii en çoğu Türkiye'den ve Türkiye'den toplam 59 ilden tıklıyor bu ziyaretçiler. Ne çok değil mi, bu arada Türkiye'nin en çok tıklayan ilk 5 şehri de şu şekilde sıralanıyor:

1. Ankara
2. İstanbul
3. Adana
4. Diyarbakır
5. Zonguldak

Hani bir zaman gelir, geleceğinin üzerindeki puslu perde biraz olsun aralanır. Bugün o günlerden biri...

Ay yazamaz oldum ne zamandır.

Ders izlemeye gidiyorum ilköğretim okullarına, bizim stajyerleri değerlendirmek, onlara kendilerini geliştirebilmeleri için bireysel dönütler verebilmek için. Bir ay boyunca her haftanın 3 günü ilköğretim okullarında geçiyor. 2 haftası gitti, geriye 2 hafta kaldı. Aman Yarabbim, o bebe belik, önce sempatik geliyor, bizim üniversitedeki kazıklardan sonra ufacık tefecik ve çok daha saf. Sonra onların gürültüsü, şımarıklığı, terbiyesizliği batmaya başlıyor. Alnımın akıyla bir bitirsem şu dersi...

Yine işim çok bu aralar, dizildi üst üste maddeler. Bak geçen baharı doktora yeterlik, evlilik hazırlığı derken kaçırdım, bu bahar da geldi geçiyor, haberim yok. 1 aydan az kalmış, bunu da kaçıracağım. Kaç baharım var ki görecek kim bilir? Pöf...