Her yerden ayrılık, her yerde ayrılık...
Döndüm. Giderken üzüldüğüm yerden, üzülerek döndüm. Mutluyum evime kavuştuğum için, hüzünlüyüm bir diğerini bıraktığım için.
Bir de kafamı ve ruhumu toplayıp geldiğime inanıyordum ama yine sırtıma hançeri, kafama balyozu yedim un ufak oldum. Bakalım toplayabilecek miyim...
1 yorum:
Demistin "insan nasil da (buraya ne sıfat koyacagimi kestiremiyorum-vefasiz/sacma/?/gelismemis/içguduleri gelişmis/??) her seye alisiyor, hem cok dogal hem cok insanlik ! tan uzak."
Zaman lazim, sadece zaman. sonrasi iyilik guzellik.
Yorum Gönder