sıkıldım

baydım burda calismaktaaan, devamli bi kosturmaca & is yetistirme halinde olmaktan. aslinda derdim nedir tam olarak anlamadim. cunku bundan onlarca kat fazla calisiyodum belki eski is yerimizde, sabahladigim, ust uste gunlerce 10da, 12de ciktigim oluyodu. ama niyeyse batmiyodu. belki yer degisikligine, teknokente, buradaki insanlara, bir üstum, onun üstu, onun daha üstu, onun daha da üstu, onun da oteki yandan üstu, ama bu yandan dengi vs gibi onlarca takim kaptani, zart sorumlusu, zurt patronu, fırt yetkilisi meselesine alisamadim. veya da benimseyemedim yaptigimiz isi bi turlu. hani sanki olay bulasiklari yikamak ve biz once o bulasiklari renklerine gore gruplandirip, listeliyoruz, sonra cinslerine, sonra hangi cinslerin hangi renklerde oldugunun tablosunu vs. hazirliyoruz. bu arada her bardagin, canagin kac dakikada yikanacagini tahmin ediyoruz. sonra bulasiklari baska yerlerde, baska evlerde, baska ulkelerde nasil yikiyorlar onu arastirip yaziyoruz. sonra diyoruzki bu bulasiklari ingiltere'de lavaboya kopuklu suya basiyolar, oysa turkiyede akan suda yikiyolar, amerikada elde yikamaca hic yok. o zaman en iyisi biz bunlari once kopuklu suya basip, ardindan turk usulu bi de sungerle kopurtup, durulama isini de makineya birakalim. herkese uysun. oysa ne ingiliz sever bunu, ne amerikali ne de turk. haa bu arada ne ise yaradi bizim gunlerce bulasik cinsleri vs hakkinda cikardiklarimiz. hiiiic! yapmamiz gereken en fazla plan program şu olmaz miydi? ali sen kap gel sofradan bulasiklari, suraya koyuver. ben yikiyorum, ayse al bez sen kurula, mustafa aha bardaklar buraya, tabaklar suraya sen de yerlestir. bitti gitti kardesim... sonra hep beraber film izleyelim:) yok illa bos durmak yoksa gidip komsunun bulasiklari da yikayalim. ya da Mr. & Mrs. Brown'un bulasiklarini yikayalim lavaboya kopuklu suya basma tarzinda. ama sonucta bi bulasik yikama isi icin bu kadar vakit kaybetmeyelim. inanmak lazimmis