böög

yok yetmedi sabahtan yazdiklarim, daha yazasim var... hatta boyle bi patlayasim, sıkılasım, kendimden nefret edesim, saçmalayasım ve vs'nin oldugu bir takim duygu yogunlugu mevcut bünyemde. kazadandir diyenler bosuna nefes tuketmesinler, etkisi oldugu dogrudur ancak tek sebep o olamaz, cunku kazadan evvel de hissediyordum... ya bişiler oldu bana, extra sorumsuz davranislar sergilemeye basladim, ozellikle iş ve rotaract hayatımda. ayrica hic zamanimi bu kadar bosa harcamamistim... ben bu diilim, bu olamam. huzursuzum, hem de çok. ve ben rahatlık adamiyim. rahatlik severim. yani "rahatim kim ne derse desin, işler kenarda beklesin, onemli degil" degil, tam tersi ben herseyimi duzgun yapayim, once kendime saygimi kazanayim, sonra rahatima bakayim... biri beni silkelese kendime gelsem... neden boyle oldu ya? depresyonda miyim acaba? ama depresyonda gibi de hissetmiyorum. yani gayet de gülüp egleniyorum. hatta oyle ki bunca igrencligime ragmen niye kendimi kötü hissetmiyorum diye sinirleniyorum bile bazen... "şizofrenlige giriş" kisminda miyim acaba? aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa