tuhaf bi gün

dun eski evimizin oraya gittim, komsu, nilay diye seslendi bana, karistiriyodu artik isimleri... çam agaci carpti o sırada gozume bahcedeki, biz cocukken dikmişlerdi, oyun diye onun uzerinden atlardik. bir baktim 3'u gecmis, 4. kata gelmis boyu. bi tuhaf oldum... muratcan gecti uzaktan, biz ablayken dogmus, uzunca bi sure mahallenin en kucugu olmustu, simdiyse boyu 1.90ı bulmus, kizlari cildirtacak erkek bedenine sahip olmuş. bi tuhaf oldum... arkadaslarimla bulustum aksam, gulup eglenirken dusundum, nerden baksan 5 yil olmus tanisali. bi tuhaf oldum... if / manhattan / overall derken secip gittik birine, cok da degil aslinda bir kac ay evvel hoslandigim cocuk karsimda duruyordu, samoalari vardi yine ayaginda, gitar eline yine cok yakisiyordu. onunla tanismak icin nasil ugrastigim geldi bi an aklima, simdiyse merhaba bile demek istemiyordum, gelmedim göz göze, ne cok degismisim. bi tuhaf oldum... kızlar devam ederken eglenmeye, sabah erken kalkıcam diye ayrıldım yanlarından, üstelik henüz annem aramadan, kimse eve cağırmadan... eve gittim, hic alkol almamistim, o kadar gec saatte o kadar ayık olmaya, merdivenleri tutunmadan çıkmaya alışık degilim. bi tuhaf oldum... yaşlanıyor muyum nedir?