bitap düstüm üzüntüden... yoruldum, yıprandım;
sanki elinde bir bıçak, yüreğimi deşmenden...
ama biliyorum kurudugunda göz pınarlarım, kalmadıgında ugruna dökecek gözyaşım, temizlendiginde kalp kırıklarım; azalacak acım. Akıp gittiginde, artik icimde zehre dönüşen aşkın; yanmayacak daha fazla canım... hani her karanlığın sonu aydınlığa varır, her yokuşun bir inişi vardır ya, hani hüzün her daim tek birine ait olamaz ya ona güveniyorum...
1 yorum:
Canımın içi yahu, bunları yazanın sen olduğuna inanamıyorum ben yaaa. Bu acı sana yakışmıyo, yol ver gitsin ya bu kadar üzüyosa seni bırak ne haltı varsa görsün. Senin dudakların gülmek için var, gözlerin parlamak için var, senin kalbin mutlulukla çarpmak için var. Nolur ama nolur kimsenin seni üzmesine izin verme güzelim ya. İçim parçalanıyo, elimden de bişi gelmiyo. Dövecem eşşeksıpasını o olacak....
Yorum Gönder