iyileşmiyor gönül yaram, dışarıdan bakışta bir şey yok, ama içerisi deli gibi acıyor... köpek ısırmıştı bi kez kolumu, bu yara onunkine benziyor. dişleri kemiğime değene kadar inmişti köpeğin, çok kanamıştı kolum, ama bir kaç haftada o koca dişlerin izi kapanmış, yara görünürde iyileşmişti. oysa aylarca elimi tam kullanamadım, hep acıdı canım, sinirlerim kopmamıştı, ama oldukça zedelenmiş, ezilmişti. her hareketinde elimin, kolumun; bi acı oturuyordu göğsüme, nefesimi tutuyor, dişlerimi sıkıyodum, yaş geliyordu bazen gözlerimden. öyle bir yara işte şimdiki de. psikolojik yanı da ayrı ağırdı, dost bildiğim köpeğin ısırığı öylesine sarsmıştı güvenimi, ondandır şimdi köpeklerin kuyruk sallamalarını, sevgi gösterilerini her zaman inandırıcı bulmayışım, ondandır hareketlerinde yalan arayışım. öyle bi yara işte bu da... iyileşmiyor yaram, ne yapsam, ne kadar istesem de iyileşmiyor... zamana ihtiyacı var, ilaca ihtiyacı var ve en önemlisi iyileşmesini isteyen birilerine ihtiyacı var...