Şu dünyaya kedi, kuş bir sey olarak gelseydim de, insanoğlunun yaptıklarını bu bilinçle anlamasaydım :( Canına okunan ülkeme, düşmanlığa, kavgaya, yapılan eziyetlere, adaletsizliğe, hapis yatan askerlere, gazetecilere, kimsesizlere, açlıktan kırılan ülkelere, hayvanlara yapılan kötülüklere, bozulan doğanın düzenine, sevgisizliğe, hele hele savaşa yüreğim hiç dayanmıyor... Ben oturup bir savaş filmi bile izleyemiyorum, ağlamaktan içim dışıma çıkıyor ve birileri her nasılsa, gerçek dünyada savaş istiyor :( Ayağı yaralı bir kuşu görmeyi kaldıramazken ben, yaralanacakları, ölecekleri, onları sevenleri, köpekleri, ağaçları kimseler düşünmüyor. Çok üzülüyorum ben çok, yaşamdan zevk alamaz hale geldim bunlar yüzünden. Ne zaman mutlu olsam, aklıma geliyor, asılıyor suratım, keyfim kaçıyor. Kapatmak istiyorum gözlerimi, görmemek, duymamak, ama mümkün olmuyor :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder